در دوبند پیشین نکته‌هایی در باره اندرزنامه شاهنشاه آریامهر به بارگاهتان ارزانی داشتم،از آن جایی که، ایشان فرمان دادند که سه گنجینه‌ی بیادماندنی (یک-قانون اساسی ۱۲۸۵«مشروطه» دو- پرچم شیروخورشید نشان و سه- شاهنشاه رضاشاه دویم) به مردم سپرده می‌شود و سرنوشت کشور به قانون اساسی وانهاده شده و نیز نگاهبانی از «اصول» قانون اساسی را که مایه و بنیان یکپارچگی و وارستگی میهن است به همه ما واگزارفرموده‌اند. پرسشی که هریک از ما باید از خودمان بکنیم این است:

 

چگونه از سه یادگار ایشان پاس‌داری کنیم؟

شیوه‌ی نگاهبانی و کرنش(صیانت و احترام) به قانون اساسی ۱۲۸۵ چگونه است ؟

 

در پاسخ به این دو پرسش می‌توان گفت: نخست- برای پاس‌داری از پدیدارها و چیزهای بساویدنی(ملموس) مانند قانون اساسی و پرچم، باید آن‌ها را از دستبرد، کژرَوی، کوتاهی، پایمال شدن در ایمنی داشت و از آستانه باد و بوران و توفان و آفتاب سوزان و رخدادهای پیش‌بینی نشده دور نگاه داشت، تا جایی که، هرگاه این‌چیزها نیاز به بهسازی،بازآفرینی، جابجایی، پیرایش و آرایش داشتند بر پایه خردانجمنی اندیشمندان و پزیرش و خرسندی و همراهی(موافقت) مردم سامان‌دهی شوند.

 

دو- درپیوند با چگونگی پاس‌داری از قانون اساسی باید گفت: بهترین شیوه پاس‌داری از یک قانون، پزیرش و بکار بستن آن است، درباره‌ی قانون اساسی سال ۱۲۸۵ که پیشتر پزیرش مردمی در زمانِ نهادینه شدن در سال ۱۲۸۵ را داراست و امروز برای پاسداشت آن تنها باید اصولش را بکار بست، شاید پرسیده شود:

چرا میهن‌پرستان باید اصول یک و دو قانون اساسی سال  ۱۲۸۵ را گرامی داشته و بکار ببندند؟ آن جایی که کیش رسمی کشور «مذهب اثنی عشری» دانسته شده و در اصل دویم که پنج آخوند (مجتهد) اهریمنی باید در باره قانونی که مهستان قانونگزاری(مجلس شورای ملی) نهادینه کرده دست‌اندازی ‌کند را ارزمند بدانیم؟

 

در پاسخ به این پرسش‌ها باید گفت که چنین اصولی برای روزگار نارسایی و خامی خرد همگانی ایرانیان نهادینه شده است و امروز دیگر جایگاهی ندارند، مانند داشته‌ها و دارایی‌های روزگار کودکی که زمانش برای یک بزرگسال سپری شده و دیگر بکار نمی‌آیند ولی روزگار کودکی را گرامی می‌داریم، ما نیز برخی از اصول ناکارآمد و بدردنخور قانون اساسی «مشروطه» را گرامی می‌داریم ولی چون این اصول، ناکارآمد، زمان‌گزشته، بیهوده، کودکانه و درستیز با خرد هستند دیگر آنها را بکار نمی‌بندیم، چه اینکه ،امروز پوشاک نوزادی و کودکی ما اندازه تن بزرگساله ما نیست.

 

این کوچک با آگاهی و گُربزه(جسارت) به بارگاه میهن‌پرستان ارزانی می‌کند که چنین اصولی در قانون اساسی «مشروطه» از ارزش افتاده و مُرده‌اند، به سخن دیگر، زمان کاربری(اجرای) آنها پایان یافته، یا پایان آنرا مردم خواستار شده‌اند. هیچکس برای پدر درگزشته‌اش دنبال کفش و کلاه و پوشاک هم‌اندازه او به تکاپو نمی‌افتد ولی یاد پدرش را گرامی می‌دارد، همان‌گونه که کسی پوشاک کودکانه خودش را نمی‌پوشد، زین پس، اصول این‌چنینی از دو ره‌گزر پوچیده و پلاسیده(باطل و از رده افتاده) شده است، یکی اینکه:  مردم هوشیار و دلاور ایران به بالندگی همگانی(رشد عمومی) رسیده و بارها نشان داده که یاوه‌ها و چرت‌وپرت‌های دین‌خویان و دین‌فروشان را دیگر برنمی‌تابند.

دودیگر اینکه: چنین اصول ناکارآمد و بیهوده‌ای، فراخوری خردورزانه(تناسب عقلی) را برای بکار بسته شدن از دست داده‌اند و خرد به هر خردمندی فرمان می‌دهد که اصول نابجا و بیهوده را برنتابیم و جلو کاربستش را هم بگیریم.

 

سه- درپیوند با چگونگی نگاهبانی از پرچم شیروخورشید نشان ایران، به‌گونه‌ی ویژه باید گفت: تا زمانی که مردم ایران سرراست یا با میانگی نمایندگانش(مستقیم یا با واسطه نمایندگانش) در ریخت، رنگ، اندازه، نشان، نماد و نمود و الگوی پرچم شیروخورشید نشان نگاهشان را هویدا نکرده‌اند و رآیی نداده‌اند، تنها پرچم ارزشمند و ملی پرچم شیروخورشید نشان است و دیگر هیچ، از این روی، بهره‌وری از هر نشانک یا علمک ( خودشان آنرا پرچم می‌بینند) تباری و انجمنی(قومی و حزبی) به نام مردم ایران، ایستادن در برابر مردم ایران و دشمنی با مردم رنج‌کشیده و ستمدیده ایران بشمار می آید و میهن‌پرستان ناگزیر چنین کسانی را ایرانی بشمار نمی‌آورند.

 

چهار-پاس‌داری و نگاهبانی از والاگهر رضاشاه دویم باید با سازوکار همگانی انجام گیرد.

 

آ- پیش از هرچیز باید یاریگر ایشان بود و در یاری رساندن به ایشان با هشیاری و بیداری همگانی رفتار کرد.

ب- رایزنی به‌هنگام و درخور به ایشان داده شود.

پ- بازدارنده‌ها(موانع) را باید برای پیشبرد خواست‌ها و خاستگاه‌های ایشان از میان برداشت.

ت- برای جلوگیری از برداشت بد، کژاندیشی(سوء تفاهم)، گمراهی و دشمنی بیهوده با ایشان باید سخنانش را با هوشمندی شنید، وارسی کرد تا اگر نیاز شد نگاه موشکافانه و کارشناسانه برای بهبود آن پیشکش کرد. این‌ها چند نکته‌ی راه‌بردی برای پای‌بندی به اندرزهای شاهنشاه آریامهر محمدرضا شاه پهلوی است که با خردورزی هموار شود.

دنباله دارد….

 

 

دانیال استخر دادفر دادگستری

۲۵۸۲/۰۵/۱۵ شاهنشاهی برابر با ۰۶/۰۸/۲۰۲۳ ترسایی

 

 

🔴 این نوشتار، بدون ویرایشِ «ویراستار»، با نگهداری سبک، محتوا و شکل نگارش به قلم نگارنده، در این صفحه منتشر شده است.

keyboard_arrow_up